چگونه برای خواب اتاق کودکان را از والدین جدا کنیم؟

چگونه برای خواب اتاق کودکان را از والدین جدا کنیم؟

چگونه برای خواب اتاق کودکان را از والدین جدا کنیم؟

اشتراک اتاق خواب می تواند شیردهی، تعویض پوشک و آرامش کودک را در شب آسان تر کند. اما بسیاری از خانواده ها در نهایت تصمیم می گیرند که زمان جدا کردن کودک فرا رسیده است.

جوانب مثبت و منفی این حرکت را بسنجید.چگونه برای خواب اتاق کودکان را از والدین جدا کنیم؟ 

چالش تصمیم گیری در مورد اینکه آیا و چه زمانی بهتر است کودکان را به اتاقی جداگانه منتقل کنید، چالشی دشوار است، اما در مورد هر یک از این موارد بین متخصصان اتفاق نظر زیادی وجود ندارد.

برخی از دانشمندان گزارش کرده‌اند، مادرانی که جدا از فرزندانشان می‌خوابیدند، نسبت به آنهایی که با کودک خود میخوابند بهتر استراحت می‌کردند (البته پدران نیز تحت تأثیر اتاق مشترک قرار می‌گیرند). برای مثال، مطالعه‌ای که در سال 2016 در ژورنال روان‌شناسی رشد منتشر شد، نشان داد مادرانی که تا 6 ماهگی فرزندان خود را به اتاق‌های جداگانه از والدین منتقل می‌کنند، بهتر از مادرانی که این کار را نمی‌کنند، می‌خوابند. مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۷ انجام شد، الگوی خواب خانواده‌ها را برای سه تا ۱۸ ماه دنبال کرد و نشان داد که مادرانی که به طور معمول در یک اتاق یا تخت مشترک با فرزندانشان بودند،خواب به شدت نا مطلوبی را تجربه میکنند.

اما تفسیر این یافته ها دشوار است، زیرا هیچ یک از مطالعات نمی توانند به طور قطعی بگویند که آیا انتقال کودک به اتاق جداگانه دلیل مستقیم بهبود خواب است یا خیر. این احتمال وجود دارد که برخی از عوامل ردیابی نشده دیگر در زندگی خانواده ها منجر به الگوی خواب مادران شود.

به نظر می‌رسد اشتراک‌گذاری اتاق، مجموعه مزایای خاص خود را دارد. به گفته دکتر کریستین تولی، محقق موسسه جهانی تغذیه با شیر مادر کارولینا، این مزایا ممکن است شامل دسترسی آسان تر به شیردهی و آگاهی بیشتر از نیازهای کودک باشد.

در مورد اینکه چه زمانی بهتر است کودکان مستقل بخوابند، اختلاف نظر وجود دارد. آکادمی اطفال آمریکا گفته است که والدین باید منتظر بمانند تا فرزندانشان حداقل از 6 ماهگی تا “در حالت ایده آل” یک ساله شوند تا خطر ابتلا به سندرم مرگ ناگهانی نوزاد و سایر انواع مرگ ناگهانی نوزاد مانند خفگی را کاهش دهند. دکتر Lori Feldman-Winter، استاد اطفال در دانشکده پزشکی کوپرگفت: به دلیل این که نوزادانی که در یک اتاق جداگانه می‌خوابند ممکن است عمیق‌تر از یک اتاق مشترک بخوابند،می تواند خطر مشکلات تنفسی را در هنگام چرت زدن افزایش دهد.

اما همه قبول ندارند که خانواده ها باید یک سال کامل صبر کنند.در واقع، دکتر Sujay Kansagra،مدیر برنامه پزشکی خواب اعصاب اطفال ، گفته است: یک کودک سالم که به خوبی وزن اضافه می کند، می توانید در 6 ماهگی با خیال راحت جدا کنید.

بهترین روش برای تصمیم گیری در مورد زمان بندی چگونه است؟ دکتر جودی میندل، دستیار مدیر مرکز خواب در بیمارستان کودکان فیلادلفیا، گفت: “من فکر می کنم این فقط یک تصمیم شخصی است.” ایمنی کودک را در نظر بگیرید، اینکه آیا هر دو والدین موافق هستند یا خیر، و اینکه آیا همه اعضای خانواده خواب مورد نیاز خود را دارند یا خیر.

والدین نیز می توانند با پزشک اطفال خود مشورت کنند. دکتر لیزا ملتزر،گفت: این امر به ویژه برای کودکانی که نارس هستند، دارای تأخیر رشد هستند یا دارای یک بیماری مزمن هستند، مهم است، زیرا ممکن است در شب نیاز به نظارت بیشتر داشته باشند. دکتر کانساگرا پیشنهاد کرد، کسانی که حتی مشکلات سلامتی موقتی دارند – مانند سرماخوردگی، تشدید اگزما یا درد دندان درآوردن – باید به اتاق مشترک خود ادامه دهند تا زمانی که این دوره ها از بین بروند.

همچنین بخوانید: راه‌هایی برای بالابردن ضریب هوشی کودک

با اصلاح برنامه­ های معمول خود برای جدا شدن کودکتان اقدام کنید

هنگامی که تصمیم گرفتید زمان خواب جداگانه فرا رسیده است، از این نکات استفاده کنید تا جداشدن را تا حد امکان بدون مشکل انجام دهید.

یک برنامه قبل از خواب ایجاد کنید مثل خواندن کتاب یا گفتن قصه.

اگر قبلاً این کار را انجام نمی‌دادید، با پایبند بودن به برنامه قبل از خواب به کودک کمک می‌شود تا ساختاری در مورد خوابیدن ایجاد کند.

اگر کودک شما عادت دارد که قبل از خوابیدن غذا بخورد.

شیر دادن او را به ابتدای برنامه روزانه خود ببرید تا به او کمک کنید چگونه به طور مستقل به خواب برود. دکتر میندل خاطرنشان کرد: این همچنین به او کمک می‌کند تا یاد بگیرد که پس از بیدار شدن در اواخر شب، بدون حضور شما خود را آرام کند.

کودک خود را با اتاق خوابش آشنا کنید.

بسیاری از کودکان ممکن است زمان بسیار کمی را در اتاق های جدید خود سپری کرده باشند. آشنایی باعث اطمینان خاطر می شود، بنابراین عادت دادن او به فضای جدید به جدا شدن کمک می کند.برای اینکه فرزندتان در اتاق جدیدش راحت‌تر باشد، روتین قبل از خوابش را برای چند شب در اتاق جدید انجام دهید در حالی که شب‌ها همچنان در اتاق مشترک است. از او بخواهید در طول روز در اتاق بازی کند یا چرت بزند.

حالت خواب را تنظیم کنید.

اتاق را روی دمای راحت، بین 20 تا 23 درجه سانتی­گراد تنظیم کنید. اگر محله شما پر سر و صدا است، یک دستگاه یا اپلیکیشن با نویز سفید(صدای سفید به صداهای یکنواخت مثل هود ، سشوار و رود گفته می­شود که جنین زمانی که در شکم مادر بوده این صدا را می­شنیده است به همین خاطر باعث آرام شدن نوزاد و به خواب رفتن نوزاد می­شود.)       می تواند به از بین بردن صداها کمک کند، اما در مورد احتمال عوارض جانبی منفی آن با پزشک اطفال خود مشورت کنید. یک مطالعه منتشر شده در سال 2014 نشان داد که نویز سفید با صدای زیاد برای مدت طولانی ممکن است خطر ابتلا به اختلال شنوایی کودک را افزایش دهد. اتاق را تاریک کنید – برای مثال با کشیدن پرده – هر چند داشتن نور شب خوب است. و حیوانات خانگی را از اتاق دور نگه دارید. حیوانات ممکن است با ایجاد صدا یا تلاش برای بازی، خواب کودک شما را مختل کنند و اگر به داخل گهواره بپرند می تواند خطرناک باشد.

از همان تخت در اتاق جدید استفاده کنید.چگونه برای خواب اتاق کودکان را از والدین جدا کنیم؟ 

راحت بودن فرزندتان مهم است. همه چیز را به یکباره تغییر نمی‌دهید. اگر کودک شما در یک تخت قابل حمل در اتاق شما می خوابید، آن را به اتاق جدید منتقل کنید و ابتدا از او بخواهید در آنجا بخوابد. ممکن است این کار را برای چند روز تا چند ماه انجام دهید، بسته به اینکه فرزندتان چقدر راحت با تغییر سازگار می شود. یا اگر فضایی در اتاق شما برای تخت جدید وجود دارد، از کودکتان بخواهید یک تا چند روز قبل از انتقال آن به اتاق خواب جدید در آن بخوابد.

اگر فرزندتان سازگار نیست، این راهبردها را امتحان کنید.

با آنها همراهی کنید.

چند شب با فرزندتان در اتاق جدید بخوابید. همچنین می‌توانید تکنیکی به نام «محو شدن حضور والدین» را امتحان کنید، که در آن در چند شب اول، در حالی که فرزندتان به خواب می‌رود، کنار تخت می‌نشینید. سپس برای چند شب آینده، بین گهواره و در می نشینید، سپس کنار در، سپس بیرون از در.

مجبورش نکنید.

اگر کودک شما نیمه شب از خواب بیدار می شود و نمی تواند به تنهایی دوباره بخوابد، به خود استراحت دهید و او را به اتاق خود برگردانید تا بخوابد، مثلاً در یک تخت قابل حمل.

بعد از یک هفته پیشرفت را ارزیابی کنید.

اگر فرزند شما هنوز مرتب گریه می کند و خواب شما را مختل می کند، بهتر است که به اتاق مشترک بازگردید سپس یک یا دو ماه دیگر دوباره امتحان کنید.

چه زمانی نگران باشیم.

توصیه های بالا برای کودکان سالم و در حال رشد معمولی است، نه برای کودکانی که دارای شرایط سلامتی خاصی هستند، مانند تولد نارس یا مبتلا به یک بیماری مزمن یا تاخیر شناختی.

اگر کودکتان با صدای بلند خروپف می کند (یکی از علائم احتمالی آپنه خواب) با پزشک اطفال مشورت کنید. اگر به‌نظر می‌رسد که به‌طور غیرمعمولی دشوار است که فرزندتان به خواب رود، و او نمی‌تواند بیش از یک ساعت بخوابد، این می‌تواند نشان دهنده یک بیماری پزشکی مانند عفونت یا مشکلات گوارشی باشد.

شما میتوانید برای مشاوره در زمینه روانپزشکی با روانپزشکان تخصصی کودک کیدز 24 مشورت نمایید.

چگونه برای خواب اتاق کودکان را از والدین جدا کنیم؟