درمان و مراقبت از زخم

همه بچه ها بریدگی ها و خراش هایی می گیرند که والدین می توانند در خانه از آنها مراقبت کنند. اما در مورد زخم‌های جدی‌تر، مانند زخم‌هایی که شامل بخیه یا بستری شدن در بیمارستان می‌شوند، چطور؟

انواع مختلف زخم

بیشتر ما به زخم هایی فکر می کنیم که به دلیل تصادفات اتفاق می افتد. اما حتی برش های جراحی تمیز (بریدگی) زخم هستند. مکان هایی که لوله ها یا کاتترها وارد بدن می شوند نیز همینطور هستند. پوست بزرگترین عضو بدن است و به محافظت از آن در برابر میکروب ها (باکتری ها، قارچ ها و ویروس ها) که روی سطح آن زندگی می کنند کمک می کند. بنابراین، هر چیزی که پوست را بشکند یک زخم است زیرا وقتی پوست شکسته شود، خطر ورود میکروب ها به بدن و ایجاد عفونت وجود دارد.

هر چه زخم عمیق‌تر، بزرگ‌تر یا کثیف‌تر باشد، به مراقبت بیشتری نیاز دارد. به همین دلیل است که تیمی از پزشکان و پرستاران مخصوص مراقبت از زخم آموزش دیده با هم همکاری می کنند تا زخم های جدی را تحت نظر داشته و درمان کنند.

پزشکان و پرستاران با ارزیابی یک زخم بر اساس خطر عفونت شروع می کنند:

• زخم های “تمیز” – آنهایی که آلوده به باکتری نیستند – کمترین خطر عفونت را دارند و مراقبت از آنها را آسان تر می کند. برشی که جراح در حین ترمیم ACL روی زانوی فرد ایجاد می‌کند ، احتمالاً زخمی تمیز است زیرا قبل از جراحی، ناحیه با محلول ضد باکتری تمیز می‌شود – و در جایی است که خطر عفونت کم است.

• زخم های کثیف یا عفونی، مانند آبسه ، خراش یا بریدگی عمیق، یا زخم گلوله، داستان متفاوتی است. آنها برای جلوگیری از عفونت نیاز به درمان و نظارت ویژه دارند.

گاهی اوقات یک زخم تمیز است اما به دلیل جایی که قرار دارد، خطر عفونت وجود دارد. مایعات و سایر آلاینده‌ها می‌توانند وارد  زخمی شوند که در ناحیه‌ای با باکتری‌های بیشتری قرار دارد – مانند دستگاه ادراری ، دستگاه گوارش ، یا سیستم تنفسی . کثیفی یا جسم خارجی در زخم نیز می تواند خطر عفونت را افزایش دهد.

بستن زخم های جدی

اگر زخم تمیز باشد، پزشک آن را با بخیه زدن لبه ها به هم در دو لایه جداگانه می بندد. پزشک از بخیه های قابل حل برای پیوستن به لایه عمیق تر بافت زیر پوست استفاده می کند. سپس پوست را روی آن منگنه، نوار چسب یا بخیه می‌زند.

گاهی اوقات پزشکان از بخیه ها یا چسب های قابل حل برای اتصال به لایه بالایی پوست و همچنین لایه زیرین استفاده می کنند. در غیر این صورت، پزشک پس از حدود 7 تا 10 روز هرگونه بخیه یا منگنه سطحی را برمی دارد.

با این حال، پزشکان همیشه یک زخم را فوراً نمی‌بندند. اگر احتمال آلوده شدن زخم وجود داشته باشد، آن را باز می گذارند تا پاک شود (مثلاً با گاز گرفتن حیوان ). بستن زخم آلوده می تواند باکتری ها را در داخل آن گیر کند و منجر به عفونت شود. وقتی مطمئن شوند که هیچ باکتری یا آلاینده دیگری باقی نمانده است، زخم را بخیه می زنند یا می بندند.

گاهی اوقات، پزشکان تصمیم می‌گیرند که بهتر است به هیچ وجه زخم را دوخته نکنند. اگر فردی بافت زیادی را از دست داده باشد (مانند یک تصادف جدی)، باز گذاشتن زخم برای بهبودی از طریق تشکیل اسکار طبیعی اغلب مفید است.

پزشک همچنین در مورد وضعیت واکسن کزاز کودک شما می پرسد تا مطمئن شود که به روز است.

فرآیند شفا

قبل از شروع درمان، بدن برای محافظت در برابر عفونت آماده می شود. در چند روز اول، زخم ممکن است متورم، قرمز و دردناک باشد. این التهاب  نشانه ای از ورود سیستم ایمنی بدن برای محافظت از زخم در برابر عفونت است. زخم را همیشه تمیز و خشک نگه دارید تا به روند بهبودی کمک کنید.

همانطور که بدن کار درمانی خود را در داخل انجام می دهد، یک پوسته خشک و موقت – یک دلمه – روی زخم در خارج ایجاد می شود. وظیفه دلمه محافظت از زخم است زیرا پوست آسیب دیده زیر آن بهبود می یابد.

در زیر سطح محافظ پوسته، بافت جدیدی تشکیل می شود. بدن رگ های خونی آسیب دیده را ترمیم می کند و پوست کلاژن  (نوعی فیبر پروتئینی سفت و سفید) برای اتصال مجدد بافت شکسته می سازد.

هنگامی که بهبودی انجام می شود، دلمه خشک می شود و می افتد و پوست ترمیم شده و اغلب یک اسکار باقی می ماند. در این مرحله، اسکار تقریباً 80 تا 90 درصد قدرت پوست معمولی خواهد بود. چند ماه طول می کشد تا اسکار به 100% قدرت پوست طبیعی برگردد.

جای زخم با پوست معمولی متفاوت است. به این دلیل که پوست از دو پروتئین تشکیل شده است: الاستین که به پوست انعطاف‌پذیری می‌دهد و کلاژن که به آن قدرت می‌دهد. بدن نمی تواند الاستین جدید ایجاد کند، بنابراین جای زخم ها به طور کامل از کلاژن ساخته شده اند. آنها نسبت به پوست اطرافشان سخت تر و انعطاف پذیرتر هستند.

مراقبت از زخم های جدی در خانه

زخم های جدی یک شبه خوب نمی شوند. ممکن است هفته ها طول بکشد تا بدن بافت جدید بسازد. بنابراین مراقبت در منزل برای جلوگیری از عفونت و به حداقل رساندن جای زخم مهم است.

پزشک به شما دستورالعمل هایی را در مورد نحوه مراقبت از فرزندتان در حین بهبود زخم ارائه می دهد. در بیشتر موارد، پزشکان از بیماران می خواهند:

• زخم را با یک پانسمان تمیز بپوشانید تا جایی که مایعی از آن خارج نشود. یک پزشک یا پرستار به شما دستورالعمل هایی در مورد نحوه تعویض پانسمان و تعداد دفعات آن می دهد.

• حدود 2-4 روز بعد از عمل قبل از دوش گرفتن صبر کنید. از آنجا که هر مورد متفاوت است، از پرستار یا پزشک خود بپرسید که قبل از اینکه فرزندتان دوباره دوش بگیرد، چه کاری انجام دهید.

• تا زمان مراجعه بعدی به پزشک از غوطه ور شدن در وان یا شنا خودداری کنید. خاک موجود در آب می تواند به داخل زخم نفوذ کرده و آن را آلوده کند. همچنین، این خطر وجود دارد که اگر زخم بیش از حد خیس شود، ممکن است از هم جدا شود.

• سعی کنید حیوانات خانگی را از زخم دور نگه دارید.

• از چیدن یا خاراندن دلمه ها خودداری کنید. زخم ممکن است با بهبودی پوست زیرین خارش داشته باشد، اما کندن یا خاراندن آن می‌تواند پوست جدید زیر آن را پاره کند. زخم بیشتر طول می کشد تا بهبود یابد و زخمی که بر جای می گذارد ممکن است بدتر شود.

بدن ما برای بهبودی به ویتامین ها و مواد معدنی وابسته است. تا زمانی که زخم بهبود می یابد، به کودک خود غذاهای سالم – به ویژه میوه ها و سبزیجات غنی از ویتامین و پروتئین های بدون چربی – بدهید. او باید مقدار زیادی آب بنوشد و غذاهای پر فیبر مانند غلات کامل بخورد تا دچار یبوست نشود . (یبوست می تواند از عوارض داروی درد باشد.)

زخم ممکن است به سرعت بهبود یابد، اما جای زخم ممکن است بیشتر طول بکشد. برای اسکارهای ضخیم، پزشک ممکن است ماساژ ناحیه را با لوسیون یا ژل نفتی توصیه کند. انجام این کار به ترکیب کلاژن با الاستین در پوست اطراف کمک می کند و مقداری از جای زخم را کاهش می دهد.

چه زمانی باید با دکتر تماس بگیرم؟

اگر یک زخم عمیق یا بزرگ عفونی شود، می تواند یک مشکل جدی باشد. اگر:

• کودک شما تب یا غدد متورم (یا هر دو) دارد.

• درد کودک شما حتی با داروهای ضد درد افزایش یافته است، یا درد از ناحیه زخم خارج می شود.

• ناحیه اطراف زخم بیشتر متورم می شود.

• یک ناحیه قرمز در حال گسترش در اطراف زخم یا رگه های قرمز روی پوست اطراف زخم وجود دارد.

• می بینید که خون یا چرک از زخم خارج می شود.

• کودک شما علائمی از کم آبی دارد، مانند ادرار کردن کمتر، ادرار تیره، خشکی دهان، یا گودی چشم.

خبر خوب در مورد بهبود زخم این است که بدن های جوان سریع تر بهبود می یابند. به کودک خود کمک کنید تا به خوبی از زخم مراقبت کند و به توصیه های پزشک عمل کند. خیلی زود زخم به خاطره ای دور تبدیل خواهد شد.