آفت دهانی

این ضایعات دردناک می تواند غذا خوردن و صحبت کردن را برای کودکان ناراحت کند و ممکن است باعث نگرانی والدین شود. درک علائم و نشانه های زخم دهان برای شناسایی زودهنگام و مدیریت مناسب ضروری است. در این مقاله، انواع مختلف زخم‌های دهانی که می‌توانند بر کودکان تأثیر بگذارند، علائم و نشانه‌های رایج آن‌ها را بررسی می‌کنیم و راهنمایی‌هایی در مورد زمان مراجعه به پزشک ارائه می‌کنیم.

انواع آفت دهان

انواع مختلفی از زخم های دهانی وجود دارد که می تواند کودکان را درگیر کند، از جمله:

زخم های آفتی: این زخم های کوچک، گرد یا بیضی شکل، یک مرکز سفید یا زرد و حاشیه قرمز دارند. آنها مسری نیستند و می توانند توسط عواملی مانند استرس، آسیب، یا برخی غذاها ایجاد شوند.

تبخال: تبخال که توسط ویروس هرپس سیمپلکس ایجاد می شود، به صورت تاول های پر از مایع ظاهر می شود که روی لب یا اطراف آن ایجاد می شود. آنها بسیار مسری هستند و ممکن است عود کنند.

بیماری دست، پا و دهان (HFMD): یک عفونت ویروسی که باعث ایجاد زخم‌های کوچک و دردناک در داخل دهان و همچنین روی دست‌ها، پاها و گاهی اوقات باسن می‌شود.

علائم و نشانه های رایج

زخم های دهان می تواند باعث ناراحتی و درد برای کودکان شود. علائم و نشانه ها ممکن است بسته به نوع زخم متفاوت باشد، اما برخی از نشانه های رایج عبارتند از:

درد و ناراحتی: زخم‌های دهانی می‌توانند باعث درد و ناراحتی قابل‌توجهی شوند و خوردن، نوشیدن یا صحبت صحیح را برای کودکان دشوار کنند. آنها ممکن است از درد یا سوزش در ناحیه آسیب دیده شکایت کنند.

قرمزی و تورم: ناحیه اطراف زخم دهان ممکن است قرمز، ملتهب و متورم به نظر برسد. در برخی موارد، خود زخم ممکن است مرکزی سفید یا زرد داشته باشد.

مشکل در خوردن و آشامیدن: زخم های دهان می توانند جویدن و بلعیدن غذا را برای کودکان ناراحت کنند. آنها ممکن است از برخی غذاها اجتناب کنند یا هنگام خوردن یا نوشیدن احساس درد کنند.

تحریک پذیری و کم اشتهایی: ناراحتی ناشی از زخم های دهان می تواند منجر به تحریک پذیری و کاهش اشتها در کودکان شود. آن‌ها ممکن است بی‌قرار به نظر برسند، به سختی بخوابند، یا نشانه‌هایی از حال عمومی را نشان دهند.

افزایش ترشح بزاق: کودکان مبتلا به زخم های دهان ممکن است ترشح بیش از حد آب دهان یا افزایش تولید بزاق را تجربه کنند. این می تواند به دلیل ناراحتی و درد همراه با بلع باشد.

تاول یا زخم: برخی از انواع زخم‌های دهان، مانند زخم‌های سرد یا آفت‌ها، می‌توانند به صورت تاول یا زخم‌های کم عمق در داخل و اطراف دهان ظاهر شوند. اینها ممکن است با احساس سوزن سوزن شدن یا سوزش قبل از ایجاد زخم همراه باشد.

تب: در موارد عفونت های ویروسی مانند بیماری دست، پا و دهان، کودکان ممکن است تب همراه با زخم های دهانی نیز داشته باشند. تب معمولاً خفیف است اما ممکن است باعث ناراحتی و کسالت اضافی شود.

چه زمانی به دنبال مراقبت پزشکی باشیم؟

در حالی که بیشتر زخم های دهان در کودکان جدی نیستند و طی یک یا دو هفته خود به خود برطرف می شوند، مواردی وجود دارد که باید به دنبال مراقبت های پزشکی باشید:

زخم های مداوم یا عود کننده که در عرض دو هفته بهبود نمی یابند.

مشکل در بلع یا درد زیاد که بر توانایی کودک در خوردن یا نوشیدن تأثیر می گذارد.

تب بالا یا علائم کم آبی بدن.

علائم عفونت، مانند افزایش قرمزی، تورم یا ترشح از زخم.

ایجاد علائم اضافی مانند راش، سردرد یا بی حالی

درمان های پزشکی

داروهای ضد قارچ: درمان اولیه برفک دهان در کودکان شامل استفاده از داروهای ضد قارچی است که توسط یک متخصص مراقبت های بهداشتی تجویز می شود. این داروها معمولاً به شکل ژل خوراکی، محلول یا قرص‌های پاستیل هستند. آنها با کشتن قارچ مسئول عفونت کار می کنند. بسیار مهم است که دوز تجویز شده را دنبال کنید و کل دوره درمان را کامل کنید، حتی اگر علائم قبل از تکمیل بهبود یابد.

پروبیوتیک ها: پروبیوتیک ها مانند لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس می توانند به بازگرداندن تعادل باکتری های سالم در دهان کمک کرده و از رشد قارچ کاندیدا جلوگیری کنند. مکمل های پروبیوتیک یا ماست حاوی کشت های زنده را می توان به عنوان یک درمان مکمل در رژیم غذایی کودک گنجاند.

درمان های خانگی و اقدامات پیشگیرانه

بهداشت ملایم دهان: حفظ بهداشت خوب دهان در مدیریت برفک دهان بسیار مهم است. بعد از غذا خوردن یا غذا، به آرامی نواحی آسیب دیده را با یک پارچه تمیز و مرطوب یا پد گاز پاک کنید. این به حذف لکه های قارچی کمک می کند و خطر گسترش عفونت را کاهش می دهد.

مراقبت مناسب از بطری و پستانک: بطری ها، نوک سینه ها و پستانک ها را به طور منظم تمیز و استریل کنید تا از عفونت مجدد جلوگیری کنید. جوشاندن این مواد در آب برای چند دقیقه می تواند به طور موثر قارچ کاندیدا را از بین ببرد.

تجهیزات پمپ پستان را استریل کنید: در صورت شیردهی، مهم است که پس از هر بار استفاده، تجهیزات پمپ سینه را کاملا تمیز و استریل کنید تا از انتقال عفونت جلوگیری شود.

مصرف قند را محدود کنید: کاندیدا با شکر رشد می کند، بنابراین کاهش مصرف قند کودک می تواند به ایجاد یک محیط نامطلوب برای رشد قارچ کمک کند. از میان وعده‌های شیرین، آب‌میوه‌ها و نوشابه‌های گازدار پرهیز کنید و غذاهای سالم‌تری را انتخاب کنید.

پیشگیری از دهان: در برخی موارد، یک متخصص مراقبت های بهداشتی ممکن است یک شستشوی دهان یا محلول حاوی عوامل ضد قارچ را برای استفاده به عنوان یک اقدام پیشگیرانه تجویز کند. این ممکن است برای کودکان مبتلا به برفک دهان مکرر یا مداوم توصیه شود.

حفظ خشکی دهان: کاندیدا در محیط های مرطوب رشد می کند. کودکتان را تشویق کنید که مرتب آب بنوشد و دهانش را خشک کند تا از رشد بیش از حد قارچ جلوگیری شود.

مشاوره با یک متخصص مراقبت های بهداشتی: اگر درمان های خانگی و اقدامات پیشگیرانه علائم را کاهش نداد یا برفک دهان ادامه یافت یا بدتر شد، ضروری است با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید. آنها می توانند تشخیص مناسب را ارائه دهند، شدت عفونت را ارزیابی کنند و درمان های پزشکی مناسب را توصیه کنند.

نظارت و پیگیری

در طول فرآیند درمان، نظارت بر پیشرفت برفک دهان در کودکان مهم است. اگر علایم با وجود پیروی از درمان تجویز شده باقی ماند یا بدتر شد، توصیه می شود به دنبال مشاوره پزشکی بیشتر باشید. بازدیدهای منظم بعدی با یک متخصص مراقبت های بهداشتی می تواند به اطمینان از اثربخشی درمان و ارائه هرگونه تنظیمات لازم یا توصیه های اضافی کمک کند.

نتیجه:

آفت دهان می تواند منبع ناراحتی کودکان باشد و بر خوردن، آشامیدن و سلامت کلی آنها تأثیر بگذارد. درک علائم و نشانه‌های انواع زخم‌های دهان، والدین و مراقبان را قادر می‌سازد تا آن‌ها را به درستی شناسایی و مدیریت کنند. در حالی که بیشتر آفت‌های دهان خود به خود برطرف می‌شوند، مهم است که پیشرفت آنها را زیر نظر داشته باشید و در صورت لزوم به پزشک مراجعه کنید. حفظ بهداشت دهان و دندان، اجتناب از محرک ها و تسکین درد می تواند به کاهش ناراحتی مرتبط با زخم های دهان کمک کند. به خاطر داشته باشید که برای تشخیص دقیق و درمان مناسب برای شرایط خاص کودک خود با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.

پرسش متداول:

چه زمانی کودکان شروع به از دست دادن دندان های شیری خود می کنند؟

کودکان معمولاً در حدود سن 6 یا 7 سالگی شروع به از دست دادن دندان های شیری خود می کنند. با این حال، زمان ممکن است از کودکی به کودک دیگر متفاوت باشد. برخی ممکن است از سن 4 سالگی شروع به از دست دادن دندان کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است تا سن 8 سالگی یا بعد از آن شروع به از دست دادن دندان نکنند.

توالی طبیعی از دست دادن دندان در کودکان چیست؟

توالی از دست دادن دندان معمولاً از یک الگو پیروی می کند. دندان های جلویی پایین (ثنایای مرکزی پایین) اغلب اولین دندان هایی هستند که از بین می روند و به دنبال آن دندان های جلوی بالایی (ثنایای مرکزی بالا) قرار می گیرند. در مرحله بعد، دندان های ثنایای جانبی، دندان های آسیاب اول، دندان نیش و دندان های آسیاب دوم معمولا از بین می روند. این روند تا زمانی ادامه می یابد که تمام دندان های شیری با دندان های دائمی جایگزین شوند.

آیا طبیعی است که کودک قبل از 6 سالگی دندان هایش را از دست بدهد؟

از دست دادن دندان های شیری قبل از 6 سالگی در برخی موارد طبیعی است. از دست دادن زودهنگام دندان می تواند به دلیل عوامل مختلفی مانند ضربه، پوسیدگی دندان یا مشکلات رشد رخ دهد. اگر نگران از دست دادن دندان های کودک خود هستید، بهتر است برای ارزیابی با دندانپزشک اطفال مشورت کنید.

اگر کودکم به دلیل تصادف دندانش را زودتر از موعد از دست داد، چه باید بکنم؟

اگر دندان شیری به دلیل ضربه زودرس از بین رفت، مهم است که به سرعت با دندانپزشک تماس بگیرید. دندانپزشک وضعیت را ارزیابی می کند و تعیین می کند که آیا به درمان نیاز است یا خیر. در برخی موارد ممکن است فضاسازهایی برای حفظ فضای دندان دائمی توصیه شود.

بعد از از دست دادن دندان شیری چقدر طول می کشد تا دندان دائمی رشد کند؟

زمان رویش دندان های دائمی پس از از دست دادن دندان شیری می تواند متفاوت باشد. ممکن است چند هفته تا چند ماه طول بکشد تا دندان دائمی ظاهر شود. زمان رویش به عواملی مانند رشد و تکامل فرد و دندان خاص مورد نظر بستگی دارد.

اگر بعد از از دست دادن دندان شیری دندان دائمی وارد نشود چه؟

اگر پس از از دست دادن دندان شیری در بازه زمانی معقولی دندان دائمی بیرون نیامد، بهتر است با دندانپزشک اطفال مشورت کنید. آنها می توانند وضعیت را ارزیابی کنند و تعیین کنند که آیا مسائل اساسی وجود دارد که ممکن است باعث تاخیر شود. در برخی موارد، درمان ارتودنسی یا سایر مداخلات ممکن است ضروری باشد.

آیا حفظ دندان های شیری که افتاده اند ضروری است؟

حفظ دندان های شیری که به طور طبیعی افتاده اند ضروری نیست. با این حال، اگر یک دندان شیری به طور تصادفی و پیش از موعد از بین برود، مهم است که آن را با دقت انجام دهید و از مشاوره دندانپزشکی استفاده کنید. در برخی موارد، دندانپزشک ممکن است نگهداری دندان را در یک لیوان شیر یا محلول نگهدارنده دندان توصیه کند، زیرا احتمال کاشت مجدد آن وجود دارد.

چگونه باید از سلامت دهان و دندان کودکم پس از از دست دادن دندان مراقبت کنم؟

پس از از دست دادن دندان شیری، رعایت بهداشت دهان و دندان بسیار مهم است. کودک خود را تشویق کنید حداقل دو بار در روز دندان های خود را با یک مسواک نرم و خمیر دندان حاوی فلوراید مسواک بزند. همچنین زمانی که دندان‌ها شروع به تماس با یکدیگر کردند، نخ دندان نیز باید انجام شود. چک آپ و تمیز کردن منظم دندان برای نظارت بر رویش دندان های دائمی و تشخیص هر گونه مشکل بالقوه بسیار مهم است.

چه زمانی باید درمان ارتودنسی را برای کودکم پس از از دست دادن دندان در نظر بگیرم؟

در صورت وجود نگرانی در مورد تراز یا فاصله دندان های دائمی، ممکن است درمان ارتودنسی در نظر گرفته شود. برای ارزیابی بهتر است با متخصص ارتودنسی مشورت کنید. آنها می توانند تشخیص دهند که آیا مداخله زودهنگام ضروری است یا اینکه منتظر ماندن تا رویش دندان های دائمی بیشتر است یا خیر.

نقش تغذیه در حفظ سلامت دندان های کودکان چیست؟

تغذیه نقش بسزایی در حفظ سلامت دندان های کودکان دارد. یک رژیم غذایی متعادل و غنی از میوه ها، سبزیجات، غلات کامل و پروتئین های بدون چربی را تشویق کنید. تنقلات و نوشیدنی های شیرین را محدود کنید، زیرا می توانند به پوسیدگی دندان کمک کنند. مصرف کافی کلسیم و ویتامین D نیز برای رشد و استحکام دندان ها و استخوان ها مهم است.