کهیر چیست

کهیر چیست؟

کهیر برآمدگی های قرمز رنگ یا جوش روی پوست است. کهیر (یا کهیر ) یک واکنش پوستی رایج به چیزی شبیه آلرژن (ماده ای که باعث ایجاد حساسیت می شود) است.

این لکه‌ها می‌توانند در هر جایی از بدن ظاهر شوند و می‌توانند مانند لکه‌های کوچک کوچک، لکه‌ها یا برجستگی‌های متصل بزرگ به نظر برسند.

کهیرهای منفرد می توانند از چند ساعت تا یک هفته (گاهی اوقات طولانی تر) دوام بیاورند و ممکن است کهیرهای جدید جایگزین آنهایی شوند که محو می شوند. به کهیرهایی که 6 هفته یا کمتر باقی می مانند حاد می گویند کندوها؛ آنهایی که بیش از 6 هفته طول بکشد مزمن هستند کندوها.

چه چیزی باعث کهیر می شود؟

یک واکنش آلرژیک می تواند باعث کهیر شود، مانند:

• افراط در دما

• فشار

• عفونت ها

• برخی از بیماری ها

در برخی موارد، فرد مبتلا به کهیر و آنژیوادم است، وضعیتی که باعث تورم در اطراف چشم ها، لب ها، دست ها، پاها یا گلو می شود. به ندرت، کهیر و آنژیوادم با یک واکنش آلرژیک که کل بدن را درگیر می کند یا شوک آنافیلاکتیک همراه است.

جوش های قرمز کهیر زمانی اتفاق می افتد که ماست سل ها در جریان خون هیستامین شیمیایی را آزاد می کنند که باعث می شود رگ های خونی ریز زیر پوست نشت کنند. مایع درون پوست جمع می‌شود و لکه‌ها و تاول‌های بزرگی را ایجاد می‌کند. این ممکن است به دلایل مختلفی اتفاق بیفتد. اما در بسیاری از موارد علت هرگز پیدا نمی شود.

اغلب، کهیر با یک واکنش آلرژیک همراه است، که می تواند در عرض چند دقیقه پوست را ترک کند. آلرژی های رایج عبارتند از:

• غذاها، به ویژه صدف ، بادام زمینی و آجیل درختی ، شیر و میوه

• داروها (آنتی بیوتیک ها) و واکسن های آلرژی

• حیوانات خانگی و سایر حیوانات

• گرده

• نیش و نیش حشرات

گاهی اوقات ظهور کهیر ربطی به آلرژی ندارد. علل دیگر عبارتند از:

• عفونت ها، از جمله ویروس ها

• ورزش

• اضطراب یا استرس

• قرارگیری در معرض نور خورشید

• قرار گرفتن در معرض سرما، مانند آب سرد یا برف

• تماس با مواد شیمیایی

• خاراندن (درماتوگرافی)

• فشار آوردن به پوست، مانند نشستن زیاد یا حمل یک کوله پشتی سنگین روی شانه

کهیرهای ناشی از علل فیزیکی (مانند فشار، سرما یا قرار گرفتن در معرض آفتاب) کهیر فیزیکی نامیده می شود.

تشخیص علت کهیر مزمن ممکن است دشوار باشد، اگرچه گاهی اوقات با یک بیماری سیستم ایمنی مانند لوپوس مرتبط است. در مواقع دیگر، داروها، غذاها، حشرات یا عفونت می‌تواند باعث شیوع بیماری شود. با این حال، اغلب پزشکان نمی دانند که چه چیزی باعث کهیر مزمن می شود.

علائم و نشانه های کهیر چیست؟

خال های قرمز برجسته علامت اصلی کهیر هستند. جوش ها می توانند:

• دارای یک مرکز رنگ پریده

• به صورت خوشه ظاهر می شوند

• تغییر شکل و مکان در عرض چند ساعت

• کوچک یا به اندازه یک بشقاب شام باشد

• خارش، سوزش یا ایجاد احساس سوزش

فردی که آنژیوادم هم دارد ممکن است پف کردگی، قرمزی لکه‌دار، تورم یا برجستگی‌های بزرگ اطراف چشم‌ها، لب‌ها، دست‌ها، پاها، اندام‌های تناسلی یا گلو داشته باشد. علائم دیگر می تواند شامل حالت تهوع، استفراغ یا درد شکم باشد.

به ندرت، فرد مبتلا به کهیر و آنژیوادم ممکن است دچار شوک آنافیلاکتیک شود. علائم شوک آنافیلاکتیک شامل مشکلات تنفسی، افت فشار خون، سرگیجه یا از دست دادن هوشیاری (بیهوشی) است.

کهیر چگونه تشخیص داده می شود؟

در بیشتر مواقع، پزشک تنها با نگاه کردن به پوست می تواند کهیر را تشخیص دهد. برای یافتن علت، ممکن است در مورد سابقه پزشکی فرزندتان سوالاتی از شما پرسیده شود ، بیماری های اخیر، داروها، قرار گرفتن در معرض آلرژن ها و استرس های روزانه.

اگر کودک شما کهیر مزمن داشته باشد، ممکن است پزشک از شما بخواهد که فعالیت های روزانه خود را ثبت کنید، مانند آنچه که کودک شما می خورد و می نوشد و جایی که کهیر تمایل دارد در بدن ظاهر شود. آزمایش‌های تشخیصی – مانند آزمایش خون، آزمایش‌های آلرژی، و آزمایش‌هایی برای رد شرایطی که می‌توانند باعث کهیر شوند، مانند بیماری تیروئید یا هپاتیت – ممکن است برای یافتن علت دقیق کهیر انجام شوند.

برای بررسی کهیر فیزیکی، پزشک ممکن است روی پوست کودک شما یخ بگذارد تا ببیند که چگونه به سرما واکنش نشان می‌دهد یا کیسه شن یا سایر اجسام سنگین را روی ران‌ها قرار دهد تا ببیند آیا فشار باعث کهیر می‌شود یا خیر.

کهیر چگونه درمان می شود؟

در بسیاری از موارد، کهیرهای خفیف نیازی به درمان ندارند و خود به خود از بین می روند. اگر محرک مشخصی پیدا شود، اجتناب از آن بخشی از درمان است. اگر کهیر احساس خارش کرد، پزشک ممکن است یک داروی آنتی هیستامین را برای جلوگیری از انتشار هیستامین در جریان خون و جلوگیری از جوش زدن توصیه کند.

برای کهیرهای مزمن، پزشک ممکن است یک نسخه غیر آرامبخش (غیر خواب‌آلود) یا آنتی هیستامین بدون نسخه را برای مصرف هر روز پیشنهاد کند. با این حال، همه به داروهای یکسانی پاسخ نمی دهند، بنابراین مهم است که با پزشک برای یافتن داروی مناسب برای فرزندتان کار کنید.

اگر یک آنتی هیستامین غیر خواب آور موثر نباشد، پزشک ممکن است آنتی هیستامین قوی تر، داروی دیگری یا ترکیبی از داروها را پیشنهاد کند. در موارد نادر، پزشک ممکن است قرص یا مایع استروئیدی را برای درمان کهیر مزمن تجویز کند. معمولاً این کار فقط برای یک دوره کوتاه (5 روز تا 2 هفته) برای جلوگیری از عوارض جانبی مضر استروئیدی انجام می شود.

در مواقع اضطراری

شوک آنافیلاکتیک و حملات بد کهیر یا آنژیوادم نادر است. اما هنگامی که آنها رخ می دهند، آنها نیاز به مراقبت های پزشکی فوری دارند.

کودکان مبتلا به آلرژی بد باید یک واکسن تزریقی اپی نفرین همراه داشته باشند. اگر کودک شما در معرض خطر واکنش آلرژیک شدید است، پزشک به شما و فرزندتان آموزش می دهد که چگونه بی خطر تزریق کنید.

درباره درمان بیماری های شایع پوستی بیشتر بدانید.