سوالات متداول در مورد واکسن‌

واکسن ها چه می کنند؟

واکسن ها با آماده کردن بدن برای مبارزه با بیماری عمل می کنند. هر واکسن حاوی یک میکروب مرده یا ضعیف شده (یا قسمت هایی از آن) است که باعث بیماری خاصی می شود.

بدن مبارزه با بیماری را با ساخت آنتی بادی تمرین می کند که بخش های خاصی از آن میکروب را تشخیص می دهد. این پاسخ دائمی یا طولانی به این معنی است که اگر فردی در معرض بیماری واقعی قرار گرفت، آنتی بادی ها در جای خود قرار دارند و بدن می داند که چگونه با این بیماری مبارزه کند تا فرد بیمار نشود. به این  میگن مصونیت . فرآیندی که واکسن ها از طریق آن ایمنی ایجاد می کنند به عنوان  ایمن سازی شناخته می شود .

از زمان شروع واکسیناسیون های گسترده در ایالات متحده، موارد بیماری های رایج دوران کودکی مانند سرخک و دیفتری بسیار کاهش یافته است. واکسن ها میلیون ها کودک را از بیماری های خطرناک محافظت کرده و جان هزاران نفر را نجات داده است.

در واقع، برخی از بیماری ها در حال حاضر به قدری نادر هستند که والدین گاهی اوقات می پرسند که آیا حتی برای آنها واکسن لازم است یا خیر. اما اکثر بیماری هایی که می توان با واکسن ها از آنها پیشگیری کرد، هنوز در جهان وجود دارند، حتی در ایالات متحده، اگرچه بسیار نادر اتفاق می افتد.

آیا با تکیه بر واکسن، سیستم ایمنی ضعیف‌تر می‌شود؟

خیر، سیستم ایمنی علیه میکروبی، مانند ویروس آبله مرغان ، چه به طور طبیعی یا از طریق واکسن با آن مواجه شود، آنتی بادی می سازد. واکسینه شدن در برابر یک بیماری، پاسخ ایمنی به بیماری دیگر را تضعیف نمی کند.

آیا واکسن می تواند بیماری هایی را که قرار است از آن پیشگیری کند به کسی بدهد؟

دریافت بیماری از هر واکسنی که با باکتری یا ویروس مرده (کشته شده) یا فقط بخشی از باکتری یا ویروس ساخته شده است غیرممکن است.

فقط آن واکسن‌هایی که از ویروس‌های زنده ضعیف شده (که ضعیف‌شده نیز نامیده می‌شوند) – مانند واکسن‌های آبله مرغان (واریسلا) و  سرخک-اوریون- سرخجه (MMR) – می‌توانند باعث ایجاد یک نوع خفیف بیماری در کودک شوند. اما تقریباً همیشه بسیار کمتر از زمانی است که یک کودک به خود ویروس عامل بیماری مبتلا شود. با این حال، برای کودکانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، مانند آنهایی که تحت درمان سرطان هستند، این واکسن ها ممکن است مشکلاتی ایجاد کنند.

خطر بیماری ناشی از واکسیناسیون بسیار کم است. یکی از واکسن‌های ویروس زنده که دیگر در ایالات متحده استفاده نمی‌شود، واکسن خوراکی فلج اطفال (OPV) است. موفقیت برنامه واکسیناسیون فلج اطفال امکان جایگزینی OPV را با واکسن فلج اطفال غیرفعال (IPV) که حاوی یک فرم ویروسی کشته شده است، فراهم کرد. این تغییر به این معنی است که بیماری فلج اطفال توسط کودکان آمریکایی واکسینه شده قابل انتقال نیست. OPV هنوز در بسیاری از کشورهای دیگر مورد استفاده قرار می گیرد، هرچند، با موفقیت زیادی در کاهش تعداد موارد در سراسر جهان.

اگر بقیه بچه های مدرسه واکسینه شوند، آیا فرزندم به واکسن نیاز دارد؟

این درست است که اگر بقیه به طور کامل واکسینه شوند (ایمن سازی شوند)، احتمال ابتلای یک کودک به بیماری کم است. اما فرزند شما در معرض افراد دیگری غیر از کسانی که در مدرسه هستند نیز قرار دارد. و اگر یک نفر به حذف واکسن فکر کند، به احتمال زیاد دیگران نیز همین فکر را می کنند. هر کودکی که واکسینه نشده است به بیماری های بسیار مسری یک فرصت دیگر برای سرایت می دهد.

اگرچه نرخ واکسیناسیون در ایالات متحده نسبتاً بالا است، اما هیچ راه مطمئنی برای دانستن اینکه آیا هر فردی که فرزند شما با آنها در تماس است واکسینه شده است وجود ندارد. این به ویژه در حال حاضر صادق است که بسیاری از مردم به کشورهای دیگر سفر می کنند و از آنها می آیند. در طول سفر، ممکن است فردی در معرض افرادی قرار گیرد که در کشورهای دیگر OPV دریافت کرده‌اند، که می‌تواند برای افرادی که تمام واکسن‌های فلج اطفال خود را دریافت نکرده باشند، خطرناک باشد. بنابراین بهترین راه برای محافظت از فرزندانتان واکسیناسیون است.

آیا دریافت این همه واکسن در یک زمان می تواند به کودک من آسیب برساند؟

نوزادان سیستم ایمنی قوی‌تری نسبت به آنچه فکر می‌کنید دارند و می‌توانند میکروب‌ها را بسیار بیشتر از آنچه از واکسن دریافت می‌کنند، کنترل کنند. در واقع، میزان میکروب‌های موجود در واکسن‌ها تنها درصد کمی از میکروب‌هایی است که سیستم ایمنی بدن نوزادان هر روز با آن‌ها سروکار دارند.

گاهی اوقات، کودکان ممکن است واکنشی مانند تب خفیف یا بثورات پوستی به واکسن نشان دهند. اما خطر واکنش‌های جدی در مقایسه با خطرات سلامتی ناشی از بیماری‌های اغلب جدی که از آن‌ها پیشگیری می‌کنند، ناچیز است، و این اتفاق نمی‌افتد زیرا نوزاد چندین واکسن را همزمان دریافت کرد.

بررسی ها و تحقیقات زیادی برای ایجاد برنامه ایمن سازی که اکثر پزشکان استفاده می کنند انجام شد و بارها و بارها بی خطر بودن آن ثابت شده است. با این حال، برخی از والدین استفاده از برنامه‌های جایگزین (گسترش واکسن‌ها یا فاصله انداختن با یکدیگر) را انتخاب می‌کنند، زیرا نگران تعداد واکسن‌هایی هستند که نوزادانشان در هر معاینه دریافت می‌کنند. این در واقع بیشتر احتمال دارد که کودک را بیمار کند. مطالعات نشان می دهد که بسیاری از نوزادان در برنامه ایمن سازی جایگزین، هرگز تمام واکسن های مورد نیاز خود را دریافت نمی کنند.

به علاوه، برنامه های جایگزین می تواند دردسر واقعی باشد. فاصله انداختن واکسن‌ها در زمان مراجعه بیشتر به پزشک به این معنی است که باید فرزندتان را بیشتر نزد پزشک ببرید – و کودک شما باید بیشتر واکسن بزند.

اگر واکسن ها 100% موثر نیستند، چرا کودک من باید واکسن دردناک دریافت کند؟

چیزهای کمی در پزشکی 100٪ کار می کنند. اما واکسن‌ها یکی از مؤثرترین سلاح‌های ما در برابر بیماری‌ها هستند – آنها در ۸۵ تا ۹۹ درصد موارد کار می‌کنند. آنها تا حد زیادی خطر ابتلا به بیماری جدی کودک شما را کاهش می دهند (مخصوصاً زمانی که افراد بیشتری واکسینه می شوند) و شانس کمتری برای ابتلا به بیماری ها در یک جمعیت می دهند.

تماشای تزریق واکسن کودکان می تواند سخت باشد، اما درد کوتاه مدت در مقایسه با رنج بالقوه مرگبار دیفتری ، سیاه سرفه یا سرخک چیزی نیست.

چرا کودکان سالم باید واکسینه شوند؟

واکسیناسیون برای کمک به سلامت کودکان سالم است. از آنجایی که واکسن ها با محافظت از بدن قبل از شروع بیماری عمل می کنند، اگر صبر کنید تا فرزندتان بیمار شود، برای کارکرد واکسن خیلی دیر خواهد بود. بهترین زمان برای ایمن سازی کودکان زمانی است که آنها سالم هستند.

آیا واکسن ها می توانند واکنش بدی در کودک من ایجاد کنند؟

شایع ترین واکنش ها به واکسن ها جزئی هستند و عبارتند از:

• قرمزی و تورم در محل تزریق

• تب

• درد در محلی که شلیک شده است

در موارد نادر، واکسن ها می توانند باعث ایجاد مشکلات جدی تری مانند تشنج یا واکنش های آلرژیک شدید شوند . اگر کودک شما سابقه آلرژی به غذا یا دارو دارد یا قبلا با واکسن مشکل داشته است، قبل از تزریق واکسن به پزشک اطلاع دهید. هر ساله میلیون ها کودک به طور ایمن واکسینه می شوند و تعداد کمی از آنها عوارض جانبی جدی را تجربه می کنند.

تحقیقات به طور مداوم ایمنی واکسن را بهبود می بخشد. آکادمی اطفال آمریکا (AAP) اکنون به پزشکان توصیه می کند که از واکسن دیفتری، کزاز و سیاه سرفه استفاده کنند که فقط بخش های خاصی از سلول سیاه سرفه را به جای کل سلول کشته شده شامل می شود. این واکسن که DTaP نام دارد با عوارض جانبی کمتری همراه بوده است.

آیا واکسن یا تیمروسال باعث اوتیسم می شود؟

خیر. بسیاری از مطالعات هیچ ارتباطی بین واکسن و اوتیسم پیدا نکرده اند . به همین ترتیب، یک گزارش پیشگامانه در سال 2004 از موسسه پزشکی (IOM) نشان داد که تیمروسال (یک ترکیب ارگانیک جیوه که از دهه 1930 به عنوان نگهدارنده در واکسن ها استفاده می شود) باعث اوتیسم نمی شود.

با این حال، برخی از والدین ترجیح داده‌اند که فرزندان خود را واکسینه نکنند، و آنها را در خطر ابتلا به بیماری‌های کشنده قرار می‌دهند.

واکسن MMR، به ویژه، مورد انتقاد قرار گرفته است، اگرچه بسیاری از گزارش های علمی هیچ مدرکی دال بر ارتباط واکسن با اوتیسم پیدا نکرده اند. در واقع، مطالعه ای که ارتباط احتمالی بین اوتیسم و ​​واکسن MMR را پیشنهاد می کرد در سال 2004 پس گرفته شد و پزشکی که آن را منتشر کرد مجوز پزشکی خود را از دست داد . حتی قبل از بی اعتبار شدن و اعلام تقلبی بودن، این مطالعه توسط همه سازمان های بهداشتی بزرگ از جمله AAP، موسسه ملی بهداشت (NIH)، مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) و سازمان بهداشت جهانی (WHO) رد شد. ).

بر اساس گزارش IOM در سال 2004، همچنین دلیلی وجود ندارد که باور کنیم تیمروسال با اوتیسم مرتبط است. با این حال، در تلاش برای کاهش قرار گرفتن در معرض جیوه و سایر فلزات سنگین در دوران کودکی، حذف تیمروسال از واکسن‌های کودکان در سال 1999 آغاز شد. اکنون، واکسن‌های نوزادان و کودکان خردسال حاوی تیمروسال نیستند یا بسیار کم هستند. و مطالعات اخیر هیچ مشکل شناختی و رفتاری را در نوزادانی که ممکن است این واکسن های حاوی تیمروسال را دریافت کرده باشند نشان نداده است.

بنابراین چه چیزی می تواند افزایش نرخ اوتیسم را در سال های اخیر توضیح دهد؟ اولا، تعریف گسترده‌تری از اوتیسم اکنون می‌تواند برای کودکان بیشتری که درجات مختلفی از علائم را نشان می‌دهند، اعمال شود. آگاهی بیشتر از این بیماری در میان متخصصان بهداشت نیز منجر به تشخیص بیشتر شده است.

و در حالی که ممکن است تعداد کودکان مبتلا به اوتیسم در حال افزایش باشد، نرخ واکسیناسیون MMR افزایش نمی یابد. در لندن، تشخیص اختلالات اوتیسم از سال 1979 در حال افزایش بوده است، اما نرخ واکسیناسیون MMR از زمان شروع واکسیناسیون معمول MMR در سال 1988 افزایش نیافته است.

همچنین میانگین سن تشخیص اوتیسم هم در کودکانی که واکسن MMR را دریافت کرده اند و هم در کودکانی که واکسن MMR دریافت نکرده اند یکسان است. آنچه بسیاری از محققان می بینند این است که کودک ممکن است قبل از اولین تولد دارای نشانه های ظریف اوتیسم باشد – گاهی اوقات حتی در اوایل دوران نوزادی – اما این علائم توسط والدین تا زمانی که آشکارتر شوند متوجه نمی شوند.

آیا واکسن روتاویروس مشکلی نداشت؟

روتاویروس یکی از شایع ترین علل اسهال در کودکان خردسال است. در سال 1999، یک واکسن روتاویروس از بازار خارج شد، زیرا با افزایش خطر انواژیناسیون ، نوعی مشکل روده، در نوزادان مرتبط بود.

اکنون دو واکسن مختلف روتاویروس (RotaTeq و Rotarix) در دسترس هستند و بسیار ایمن هستند. برخی از مطالعات نشان می‌دهند که خطر انواژیناسیون در آنها بسیار کم است، اما این مشکل نادر است. نشان داده شده است که این واکسن ها از اکثر موارد عفونت روتاویروس و تقریباً همه موارد شدید جلوگیری می کنند.

این واکسن اکنون در برنامه ایمن سازی منظم قرار دارد تا به صورت خوراکی به نوزادان به صورت مایع در طی واکسیناسیون استاندارد داده شود – RotaTeq در سنین 2 ماهگی، 4 ماهگی و 6 ماهگی، یا روتاریکس در سنین 2 ماهگی و 4 ماهگی. پزشک شما جدیدترین اطلاعات را خواهد داشت.

آیا واکسن ها باعث SIDS، مولتیپل اسکلروزیس یا سایر مشکلات می شوند؟

نگرانی‌هایی وجود دارد که بسیاری از آنها در اینترنت منتشر می‌شوند و برخی واکسن‌ها را به مولتیپل اسکلروزیس، سندرم مرگ ناگهانی نوزاد (SIDS) و مشکلات دیگر مرتبط می‌کند. تا به امروز، مطالعات هیچ ارتباطی بین واکسن ها و این شرایط نشان نداده اند. تعداد موارد SIDS در سال‌های اخیر بیش از 50 درصد کاهش یافته است، در حالی که تعداد واکسن‌هایی که سالانه تزریق می‌شوند همچنان در حال افزایش است.

چرا کودکان برای بیماری حذف شده به واکسن نیاز دارند؟

بیماری هایی که در ایالات متحده نادر هستند یا از بین رفته اند، مانند سرخک و فلج اطفال، هنوز در سایر نقاط جهان وجود دارند. پزشکان به واکسیناسیون علیه آنها ادامه می دهند زیرا تماس با بیماری ها از طریق سفر آسان است – چه زمانی که آمریکایی ها به خارج از کشور سفر می کنند یا زمانی که افرادی که به طور کامل واکسینه نشده اند به ایالات متحده می آیند.

در سال های اخیر، شیوع سرخک در بسیاری از ایالت های مختلف وجود داشته است، حتی اگر سرخک در سال 2000 از ایالات متحده حذف شد. شیوع ‘t.) این موارد بیشتر در میان افرادی بود که واکسینه نشده بودند. سایر بیماری های قابل پیشگیری که اخیراً شیوع داشته اند عبارتند از سیاه سرفه (سیاه سرفه) و اوریون.

توقف واکسیناسیون برای یک بیماری خاص تنها زمانی بی خطر است که آن بیماری در سراسر جهان از بین رفته باشد، مانند آبله .

مصونیت بعد از تزریق واکسن چقدر طول می کشد؟

چند واکسن، مانند دو واکسن برای سرخک یا سری برای هپاتیت B ، ممکن است شما را برای تمام عمر مصونیت ایجاد کند. برخی دیگر مانند کزاز سال‌ها دوام می‌آورند اما برای محافظت مداوم در برابر بیماری نیاز به تزریق دوره‌ای (تقویت‌کننده) دارند.

واکسن سیاه سرفه (سیاه سرفه) نیز مصونیت مادام‌العمر ایجاد نمی‌کند ، و این ممکن است یکی از دلایلی باشد که چرا همه‌گیری همچنان ادامه دارد. سیاه سرفه یک مشکل جدی برای کودکان بزرگتر و بزرگسالان نیست، اما می تواند برای نوزادان و کودکان خردسال باشد. به همین دلیل، نوجوانان و بزرگسالان اکنون یک تقویت کننده سیاه سرفه را همراه با تقویت کننده کزاز و دیفتری (Tdap) دریافت می کنند – گام مهمی در کنترل این عفونت، به ویژه برای زنان باردار و سایر بزرگسالانی که در اطراف نوزادان تازه متولد شده خواهند بود.

مهم است که سابقه واکسیناسیون ها را نگه دارید تا پزشک بداند چه زمانی قرار است فرزندان شما برای واکسیناسیون تزریق کنند. همچنین مطمئن شوید که فرزندانتان هر سال واکسن آنفولانزا را دریافت می کنند. واکسن آنفولانزای سال گذشته از ابتلا به آنفولانزا در سال جاری محافظت نمی کند زیرا ویروس های آنفولانزا دائماً تغییر می کنند. این واکسن هر سال به روز می شود تا جدیدترین گونه های ویروس را شامل شود.

واکسن آنفولانزا احتمال ابتلای افراد به آنفولانزا را تا 80 درصد کاهش می دهد. اگرچه نمی‌تواند از عفونت توسط همه ویروس‌هایی که می‌توانند علائمی شبیه آنفولانزا ایجاد کنند، جلوگیری کند، بنابراین تضمینی نیست که کسی در طول فصل آنفولانزا بیمار نشود. با این حال، اگر فردی که واکسن را دریافت کرده به آنفولانزا مبتلا شود، علائم آن معمولا کمتر و خفیف‌تر خواهد بود.

چگونه واکسن ها مطالعه و بهبود می یابند؟

مرکز ارزیابی و تحقیقات بیولوژیک FDA سازمان دولتی است که واکسن ها را در ایالات متحده تنظیم می کند. با همکاری CDC و NIH، آنها به طور مداوم بر ایمنی و اثربخشی واکسن تحقیق و نظارت می کنند.

واکسن‌های جدید فقط پس از مطالعات آزمایشگاهی و آزمایش‌های بالینی کامل مجوز می‌گیرند و نظارت بر ایمنی حتی پس از تایید آنها ادامه می‌یابد. همچنان پیشرفت هایی وجود دارد (مانند مواردی که قبلاً در واکسن های DTaP و فلج اطفال انجام شده است) که عوارض جانبی احتمالی را کاهش می دهد و بهترین استانداردهای ایمنی ممکن را تضمین می کند.

از کجا می توانم واکسن های مقرون به صرفه برای فرزندم تهیه کنم؟

واکسن ها یکی از بهترین ابزارهایی هستند که برای حفظ سلامت کودکان داریم. اما زمانی بهترین عملکرد را دارند که همه آنها را دریافت کنند. واکسن ها اکنون باید تحت پوشش طرح های بیمه سلامت بدون هیچ هزینه ای برای بیمار باشند. برخی از برنامه‌ها فقط زمانی واکسن‌ها را پوشش می‌دهند که توسط پزشک شما یا در مکان‌های خاص تزریق شوند. بنابراین با شرکت بیمه خود تماس بگیرید تا مطمئن شوید. همچنین می‌توانید واکسن‌های ارزان یا رایگان را از طریق بسیاری از کلینیک‌های بهداشت عمومی محلی و مراکز بهداشتی محلی دریافت کنید، و کمپین‌هایی برای واکسینه کردن کودکان اغلب روزهای واکسیناسیون رایگان برگزار می‌کنند.

برنامه واکسن‌ها برای کودکان دولت ایالات متحده ، جمعیت‌های آلاسکا و بومیان آمریکایی واجد شرایط Medicaid، فاقد بیمه را پوشش می‌دهد، و برخی از کودکانی که تحت بیمه نیستند برای واکسیناسیون معمول تا سن 18 سالگی را پوشش می‌دهد. این واکسن ها توسط دولت تهیه و در مطب پزشک تزریق می شود. اما خود ویزیت پزشک تحت پوشش قرار نمی گیرد (مگر اینکه کودک بیمه ای از جمله مدیکید داشته باشد). برخی از کلینیک های بهداشت عمومی ممکن است هم ویزیت و هم واکسیناسیون را پوشش دهند.
درباره ویروس کرونا و تاثیر آن بر کودکان بیشتر بدانید.