تشنج در نوزادان

تشنج که به عنوان تشنج نیز شناخته می شود، می تواند تجربه ترسناکی برای والدین باشد که در نوزادان خود مشاهده کنند. تشنج با حرکات عضلانی کنترل نشده و غیر ارادی مشخص می شود و می تواند از نظر شدت متفاوت باشد. درک علل، شناخت علائم و آگاهی از راه حل های درمانی موجود برای تشنج در نوزادان برای والدین و مراقبان ضروری است. هدف این مقاله ارائه اطلاعات ارزشمند در مورد تشنج، توانمندسازی والدین برای پاسخ مناسب و جستجوی کمک های پزشکی لازم است.

علل تشنج در نوزادان:

تشنج ناشی از تب: شایع ترین علت تشنج در نوزادان تشنج ناشی از تب است. اینها در نتیجه افزایش ناگهانی دمای بدن، اغلب به دلیل عفونت، مانند عفونت تنفسی یا مجاری ادراری، رخ می‌دهند.

صرع: صرع یک اختلال عصبی است که با تشنج های مکرر مشخص می شود. برخی از نوزادان ممکن است تشنج را به عنوان تظاهرات صرع تجربه کنند. مهم است که با یک متخصص مراقبت های بهداشتی برای تعیین علت زمینه ای مشورت کنید.

آسیب های مغزی: صدمات تروماتیک مغزی، مانند آسیب های ناشی از سقوط، تصادف یا ضربه به سر در هنگام تولد، می تواند منجر به تشنج در نوزادان شود. این آسیب‌ها فعالیت طبیعی مغز را مختل می‌کنند و می‌توانند باعث تشنج شوند.

اختلالات متابولیک: برخی اختلالات متابولیک مانند هیپوگلیسمی، عدم تعادل الکترولیت ها یا اختلالات ژنتیکی می توانند در بروز تشنج در نوزادان نقش داشته باشند.

ناهنجاری های رشدی: نوزادانی که ناهنجاری ها یا شرایط رشدی دارند، مانند فلج مغزی یا ناهنجاری های مغزی، ممکن است بیشتر مستعد ابتلا به تشنج باشند.

علائم تشنج در نوزادان:

از دست دادن هوشیاری: در طول تشنج، نوزاد ممکن است هوشیاری خود را از دست بدهد یا واکنشی نشان ندهد.

حرکات کنترل نشده: تشنج با حرکات موزون یا تند و سریع بازوها، پاها یا صورت مشخص می شود. این حرکات ممکن است با سفتی یا سفتی عضلات همراه باشد.

تغییرات در تنفس: نوزادانی که تشنج را تجربه می‌کنند ممکن است الگوهای تنفسی نامنظم یا دشواری از خود نشان دهند. آنها همچنین ممکن است صداهای خرخر ایجاد کنند یا مکث موقت در تنفس داشته باشند.

تغییر حرکات چشم: چشمان کودک ممکن است در هنگام تشنج به سمت بالا یا پهلو بچرخند. آنها همچنین ممکن است قسمت های چشمک زدن سریع یا خیره شدن را نشان دهند.

از دست دادن کنترل مثانه یا روده: در برخی موارد، تشنج می تواند منجر به ادرار غیر ارادی یا حرکات روده شود.

راه حل های درمان تشنج در نوزادان:

اطمینان از ایمنی: در طول تشنج، محافظت از کودک از آسیب احتمالی بسیار مهم است. محیط اطراف را از هر گونه اشیایی که می تواند باعث آسیب شود پاک کنید و یک بالش یا پتو نرم زیر سر آنها برای حمایت قرار دهید.

آرام بمانید و مراقب باشید: آرام باشید و مدت و ویژگی های تشنج را رعایت کنید. به زمان شروع و پایان آن و همچنین هر حرکت یا رفتار خاصی که کودک نشان می دهد توجه کنید. این اطلاعات برای متخصصان مراقبت های بهداشتی ارزشمند خواهد بود.

وضعیت و راه هوایی را حفظ کنید: نوزاد را به آرامی در پهلوی خود قرار دهید تا از خفگی در بزاق یا استفراغ جلوگیری کنید. این وضعیت همچنین به تمیز نگه داشتن راه هوایی کمک می کند و خطر آسپیراسیون را کاهش می دهد.

حرکات را محدود نکنید: در حالی که ممکن است در آغوش گرفتن یا مهار کودک در هنگام تشنج وسوسه انگیز باشد، مهم است که از انجام این کار خودداری کنید. محدود کردن حرکات به طور بالقوه می تواند باعث آسیب یا افزایش ناراحتی شود.

مدت زمان: اگر تشنج بیش از پنج دقیقه طول کشید یا با مشکل تنفسی یا تغییرات قابل توجه در هوشیاری همراه شد، فوراً به دنبال کمک پزشکی باشید.

ارزیابی پزشکی: پس از تشنج، مشورت با یک متخصص مراقبت های بهداشتی برای تعیین علت زمینه ای و شروع درمان مناسب ضروری است. پزشک ممکن است معاینه فیزیکی کامل انجام دهد، تاریخچه پزشکی نوزاد را بررسی کند و ممکن است آزمایش‌های اضافی مانند آزمایش خون، نوار مغزی (EEG) یا اسکن تصویربرداری را برای کمک به شناسایی علت تشنج توصیه کند.

دارو: بسته به علت زمینه‌ای و شدت تشنج، پزشک ممکن است داروهای ضد صرع را برای مدیریت و پیشگیری از تشنج‌های بعدی تجویز کند.

مدیریت تب: در موارد تشنج ناشی از تب، بر مدیریت تب زمینه ای تمرکز کنید. داروهای مناسب کاهنده تب را طبق دستور یک متخصص مراقبت های بهداشتی تجویز کنید و اقداماتی را برای خنک و راحت نگه داشتن کودک انجام دهید، مانند استفاده از حمام اسفنجی ولرم یا برداشتن لایه های بیش از حد لباس.

مراقبت های حمایتی: پس از تشنج به نوزاد آرامش و اطمینان دهید. محیطی آرام و تسکین دهنده ارائه دهید و اطمینان حاصل کنید که استراحت و هیدراتاسیون کافی دریافت می کنند.

آموزش و پشتیبانی: از متخصصان مراقبت های بهداشتی و گروه های حمایتی متخصص در زمینه صرع یا اختلالات تشنجی کودکان راهنمایی و حمایت بخواهید. خود را در مورد این عارضه آموزش دهید، تکنیک های کمک های اولیه تشنج را بیاموزید و در مدیریت سلامت کلی نوزاد فعال باشید.

همچنین در رابطه با آرتریت در کودکان بخوانید. 

نتیجه:

تشنج در نوزادان می تواند برای والدین ناراحت کننده باشد، اما درک علل، شناخت علائم و آگاهی از راه حل های درمانی موجود می تواند به عبور از این وضعیت چالش برانگیز کمک کند. تشنج های ناشی از تب، صرع، آسیب های مغزی، اختلالات متابولیک و ناهنجاری های رشدی از علل شایع تشنج در نوزادان هستند. هنگامی که تشنج رخ می دهد، اولویت دادن به ایمنی نوزاد، حفظ راه هوایی روشن و مشاهده ویژگی های تشنج بسیار مهم است. جستجوی کمک پزشکی فوری، حفظ ارتباط باز با متخصصان مراقبت های بهداشتی و پیروی از راهنمایی های آنها برای ارزیابی و درمان مناسب حیاتی است. با مراقبت های پزشکی مناسب، اقدامات حمایتی و آموزش، والدین می توانند به طور موثر تشنج نوزادان را مدیریت کنند و محیطی امن و پرورشی را برای کودکان کوچک خود فراهم کنند.