آنفولانزا چیست

آنفولانزا چیست؟

آنفولانزا عفونت دستگاه تنفسی (بینی، گلو و ریه) است. این بیماری توسط ویروسی ایجاد می شود که به راحتی از فردی به فرد دیگر منتقل می شود. ویروس های آنفولانزا معمولاً در ماه های سرد سال بیشترین بیماری را ایجاد می کنند. در ایالات متحده، فصل آنفولانزا از اکتبر تا مه است.

علائم و نشانه های آنفولانزا چیست؟

وقتی افراد مبتلا به آنفولانزا هستند، معمولاً احساس بدتری نسبت به سرماخوردگی دارند. بیشتر افراد حدود 2 روز پس از تماس با ویروس آنفولانزا احساس بیماری می کنند. آنها ممکن است داشته باشند:

• تبی که   ناگهان بالا می آید

• لرز

• سردرد

• دردهای عضلانی

• سرگیجه

• از دست دادن اشتها

• خستگی

• یک  سرفه

• گلو درد

• آبریزش بینی

• حالت تهوع یا استفراغ

• ضعف

• گوش درد

• اسهال

نوزادان مبتلا به آنفولانزا نیز ممکن است به طور ناگهانی به نظر بی‌حوصله یا “درست به نظر نرسند”.

چه چیزی باعث آنفولانزا می شود؟

آنفولانزا نام خود را از ویروسی که باعث آن می شود – ویروس آنفلوانزا – گرفته است. زمانی که افراد با سرفه یا عطسه قطرات آلوده به ویروس را بیرون می‌کشند و افراد دیگر آنها را تنفس می‌کنند، شیوع می‌یابد.

آیا آنفولانزا مسری است؟

آنفولانزا بسیار مسری است. افراد می توانند از یک روز قبل از اینکه احساس بیماری کنند تا زمانی که علائمشان از بین برود، آن را پخش کنند. این حدود 1 هفته برای بزرگسالان است، اما برای بچه های جوان می تواند طولانی تر باشد.

آنفولانزا معمولاً در اپیدمی های سالانه اتفاق می افتد. اپیدمی زمانی است که یک بیماری به سرعت گسترش می یابد و افراد زیادی را در یک منطقه به طور همزمان مبتلا می کند. برخی از سال ها این همه گیری شدیدتر و گسترده تر از سال های دیگر است. اپیدمی که در سراسر جهان گسترش می یابد، بیماری همه گیر نامیده می شود . این بسیار کمتر رایج است. در قرن بیستم سه بیماری همه گیر آنفولانزا و یک مورد در قرن بیست و یکم، در سال 2009 با آنفولانزای A (H1N1) وجود داشت.

آنفولانزا چگونه تشخیص داده می شود؟

اغلب، ظاهر یک کودک برای ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی برای تشخیص آنفولانزا کافی است. بچه هایی که این بیماری را دارند معمولاً بیمار و بدبخت به نظر می رسند.

سایر عفونت ها می توانند علائمی مشابه آنفولانزا ایجاد کنند. بنابراین اگر ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی باید مطمئن شوند که فردی به آنفولانزا مبتلا شده است، ممکن است آزمایشی انجام دهند. آنها با پاک کردن یک سواب پنبه ای بلند در داخل بینی یا گلو، نمونه ای از مخاط می گیرند. نتایج ممکن است به سرعت آماده شوند، یا اگر آزمایش به آزمایشگاه ارسال شود، ممکن است بیشتر طول بکشد.

آنفولانزا چگونه درمان می شود؟

اکثر کودکان مبتلا به آنفولانزا در خانه بهتر می شوند. اطمینان حاصل کنید که فرزندتان:

• برای جلوگیری از کم آبی مایعات زیادی می نوشد

• به اندازه کافی می خوابد و آن را راحت می کند

• برای تسکین تب و درد استامینوفن یا ایبوپروفن مصرف می کند. به کودکان و نوجوانان آسپرین ندهید زیرا ارتباط آن با سندرم ری وجود دارد .

• لایه هایی را می پوشاند که به راحتی جدا می شوند. بچه ها ممکن است یک دقیقه احساس سرما کنند و دقیقه بعد گرم.

کودکان مبتلا به آنفولانزا باید از مدرسه و مراقبت از کودک در خانه بمانند تا زمانی که احساس بهتری کنند. آنها باید تنها زمانی به عقب برگردند که حداقل 24 ساعت تب نداشته باشند بدون استفاده از داروی تب بر. برخی از بچه ها باید بیشتر در خانه بمانند. از پزشک بپرسید که چه چیزی برای کودک شما بهتر است.

پزشکان ممکن است برای یک کودک بسیار بیمار داروی ضد ویروسی تجویز کنند یا کودکان در معرض خطر علائم جدی تری هستند. این دارو می تواند آنفولانزا را 1 تا 2 روز کوتاه کند. اگر کودکان ظرف 48 ساعت پس از شروع آنفولانزا شروع به مصرف آن کنند، بهترین نتیجه را دارد. اگر پزشک برای کودک شما داروی ضد ویروسی تجویز کرد، در مورد عوارض جانبی احتمالی بپرسید. پزشکان برای آنفولانزا آنتی بیوتیک تجویز نمی کنند. آنتی بیوتیک ها فقط علیه باکتری ها عمل می کنند نه ویروس ها.

چه مشکلاتی ممکن است رخ دهد؟

برخی از افراد در هنگام ابتلا به آنفولانزا بیشتر احتمال دارد مشکلاتی داشته باشند، از جمله:

• کودکان تا 5 سال، به ویژه نوزادان

• افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف   ناشی از داروها (مانند شیمی درمانی یا استفاده طولانی مدت استروئید) یا بیماری ها یا بیماری ها (مانند عفونت HIV یا سرطان)

• افراد مبتلا به بیماری های مزمن (طولانی مدت) مانند آسم یا دیابت

• کودکان یا نوجوانانی که به طور منظم آسپرین مصرف می کنند

• افرادی که بسیار چاق هستند

• زنانی که باردار هستند، تلاش می کنند باردار شوند، به تازگی بچه دار شده اند یا در حال شیردهی هستند

• افرادی که در مراکز مراقبت طولانی مدت مانند خانه های سالمندان زندگی می کنند

• افراد 65 سال و بالاتر

اگر آنها به آنفولانزا مبتلا شوند، بیماری آنها می تواند جدی تر باشد. آنها می توانند به ذات الریه مبتلا شوند یا در اثر سایر انواع عفونت ها (مانند عفونت های باکتریایی) بیمار شوند. اگر این اتفاق بیفتد، بسیاری به مراقبت های پزشکی در بیمارستان نیاز خواهند داشت. بنابراین برای آنها مهم است که نزدیک کسی نباشند که آنفولانزا یا علائم مشابه آنفولانزا دارد.

افرادی که علائم آنفولانزا دارند باید از افرادی که در صورت ابتلا به آنفولانزا ممکن است بسیار بیمار شوند فاصله خود را حفظ کنند.

آنفولانزا چقدر طول می کشد؟

تب و سایر علائم آنفولانزا اغلب پس از یک هفته یا بیشتر از بین می روند، اما برخی از افراد ممکن است همچنان سرفه داشته باشند یا برای مدت طولانی تری احساس ضعف کنند.

آیا می توان از آنفولانزا پیشگیری کرد؟

هیچ راه تضمینی برای جلوگیری از آنفولانزا وجود ندارد. اما دریافت واکسن آنفولانزا در هر سال می تواند کمک کننده باشد. همه افراد ۶ ماهه و بالاتر باید هر سال آن را دریافت کنند.

بهتر است واکسن آنفولانزا را قبل از پایان ماه اکتبر با شروع فصل آنفولانزا دریافت کنید. اما حتی اگر این کار را نکنید، می توانید بعداً  در حالی که آنفولانزا هنوز وجود دارد، واکسن بزنید. اگر ویروس آنفولانزا هنوز در گردش باشد، بسیاری از ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی واکسن آنفولانزا را تا ماه می تزریق می کنند.

اگر کودک شما مریض است، تب دارد یا خس خس می کند، با پزشک خود صحبت کنید تا ببیند آیا نیاز به برنامه ریزی مجدد واکسن آنفولانزا دارید یا خیر.

مانند بسیاری از میکروب‌ها، شستن خوب و مکرر دست‌ها، پوشیدن ماسک و اجتناب از تماس با افراد بیمار می‌تواند به محافظت از فرد در برابر بیماری کمک کند.

چه چیز دیگری می تواند کمک کند؟

اگر فردی در خانواده مبتلا به آنفولانزا باشد، می‌تواند به پیشگیری از شیوع آن کمک کند:

• هرگز فنجان و ظروف غذا خوردن را به اشتراک نگذارید.

• از محل کار یا مدرسه در خانه بمانند تا زمانی که بهتر شوند.

• هنگام سرفه یا عطسه دهان و بینی خود را با دستمال بپوشانند و سپس آن را در سطل زباله قرار دهند.

• سرفه یا عطسه در بالای بازو، نه دست، اگر دستمال کاغذی در دسترس نیست.